Biblia, Pismo Święte (z greckiego βιβλίον, biblion – zwój papirusu, księga, l.m. βιβλία, biblia – księgi) – zbiór ksiąg, spisanych pierwotnie po hebrajsku, aramejsku i grecku, uznawanych przez żydów i chrześcijan za natchnione przez Boga. Biblia i poszczególne jej części posiadają odmienne znaczenie religijne dla różnych wyznań. Na chrześcijańską Biblię składają się Stary Testament i Nowy Testament. Biblia hebrajska – Tanach obejmuje księgi Starego Testamentu. Muzułmanie uważają, iż część Biblii (np. Księgi Mojżeszowe, Psalmy) powstała w wyniku boskiego objawienia, ale jej treść została zmieniona (zafałszowana).
(źródło www.wikipedia.pl)
*
[...]Historia powstania Biblii sięga drugiego tysiąclecia przed Chrystusem, czasów w których żył i wędrował Abraham. Formujące się przez wieki ustne tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie około 1000 lat później zaczęły przybierać bardziej namacalną formę - ksiąg świętych. Z biegiem czasu tworzone kopie i odpisy zaczęły się od siebie różnić - na skutek błędów i pomyłek kopistów - tak dalece, że postanowiono tekst poprawić i ujednolicić. Dziełem tym zajęli się z powodzeniem żydowscy uczeni w Piśmie i doktorzy Prawa[...]
[...]Pozostał jednak do rozwiązania jeszcze jeden problem. Ponieważ Izraelici nie zapisywali samogłosek, a po niewoli babilońskiej (w VI w. przed Chrystusem) przyjęli pismo i język aramejski, język hebrajski, w którym spisane były księgi święte, stał się językiem martwym, znanym tylko garstce wykształconych rabinów. Aby poprawnie odczytać tekst trzeba było wiedzieć jak należy wymawiać dźwięki samogłoskowe (a w tekście ich nie było !), które wyrazy czytać inaczej niż zostały zapisane, gdzie postawić akcenty itd. Aby tych wszystkich ważnych wiadomości nie zapomnieć, uczeni żydowscy zwani masoretami uzupełnili tekst oryginalny precyzyjną punktacją, tj. systemem znaków otaczających wyraz i informujących o jego samogłoskach i akcentach, oraz dodali komentarze dotyczące samego tekstu. Pracę tę ukończyli ostatecznie dopiero w wieku X, a zachowane egzemplarze wcześniejsze od reformy masoreckiej zniszczyli. Do naszych czasów zachowało się około 700 manuskryptów masoreckich[...]
[...]Tymczasem w Europie, na początku V w., św. Hieronim ukończył swe ogromne dzieło - pracował nad nim 15 lat - przejrzenie starych tłumaczeń łacińskich i nowy przekład Biblii na łacinę. Nazwano go "Wulgata", (popularny). Do końca wieku był on już powszechnie używany w Afryce, Italii, Galii i Hiszpanii. W ciągu kilku następnych stuleci przepisywaniem i rozpowszechnianiem Biblii zajmowali się głównie zakonnicy. Z tego okresu do naszych czasów zachowało się około 30 tysięcy manuskryptów[...]
[...]Tekst oryginalny Pism Nowego Testamentu, napisany bezpośrednio przez autorów, zaginął i według wszelkiego prawdopodobieństwa uległ całkowitemu zniszczeniu. Pamiętajmy, że w pierwszym wieku po Chrystusie pisano na zwojach papirusu - materiale kruchym i niezbyt trwałym. Tekst Ksiąg Świętych rozchodził się więc po starożytnym świecie głównie dzięki odpisom dokonanym zawczasu z oryginałów. Kopie te nazywamy kodeksami. Do naszych czasów zachowało się około czterech tysięcy tego rodzaju dokumentów. Najważniejsze z nich to Kodeks Synaicki i Kodeks Watykański (z IV w.) oraz Kodeks Aleksandryjski i Kodeks Efrema (z V w.)[...]
[...]Wynalazek druku i swoista rewolucja dotycząca tłumaczenia Ksiąg Świętych na języki narodowe, jaką zapoczątkował ruch protestancki, przyczyniły się do takiego rozpowszechnienia Biblii, że dziś ukazuje się ona w dziesiątkach języków i rozchodzi w milionowych nakładach na całym świecie. Dodać jednakże należy, że obecne tłumaczenia są dokonywane z możliwie najlepszych zachowanych tekstów oryginalnych, nie zaś ze średniowiecznych tłumaczeń łacińskich[...]
